Moja mała kopia

Od wczoraj zachwycam się swoim dzieckiem bardziej i bardziej, i chyba przestać nie mogę. Mała wczoraj dostała nowy wózek dla lalki....

Moja mała kopia

Od wczoraj zachwycam się swoim dzieckiem bardziej i bardziej, i chyba przestać nie mogę.

Mała wczoraj dostała nowy wózek dla lalki. Ucieszyła się niesamowicie, w końcu wózek dopasowany do jej wzrostu. Pierwsze co zrobiła, poszła do pokoju, wzięła lalę i mówi

- Kochanie To Twój nowy wózek. Podoba Ci się?

Padłam. Niby takie proste zdanie, pytanie, ale to było to co ja powiedziałam do niej dosłownie 5 minut wcześniej. To, że przy dziecku trzeba uważać co się mówi i, że dzieci kopiują rodziców wiem nie od dziś. Ale dopiero w takim momencie staje się to czymś niesamowitym. Patrzysz na takiego malucha, a tam stoi kopia Ciebie. Przeurocze!

Pól dnia bawiłyśmy się jej wózkiem, aż przyszedł czas na obiad. Mówię do malutkiej, żeby usiadła do stołu, a ona spojrzała na mnie i mówi:

- Mamo ty prowadź wózek. Dzidziu nie bój sie! Mamo ostrożnie, ok? Można zrobić kuku dzidzi. Ja idę obiad zjeść.

Po zjedzeniu obiadu spojrzała na mnie i pyta:

- Wszystko w porządku? Dałaś radę?

Takie momenty mega mnie wzruszają. Ta jej opiekuńczość zaskakuje mnie z każdym dniem. Czasami ja się uderzę gdzieś, ona podbiega całuje mnie w kolano i pyta: "Mamuś, już lepiej?". Tak się nie mogę doczekać kiedy będzie miała rodzeństwo. Wiem, że będzie cudowną siostrą!